Religija

[Zockey]

Religija je društvena pojava koja podleže određenim zakonima nastajanja, razvoja i nestajanja. Religiju možemo definisati i kao duhovnu povezanost jedne grupe ljudi sa nekim višim, svetim bićem, odnosno Bogom. Bog (na sanskritskom “gospodar hleba”) je ljudska zamisao o nekoj natprirodnoj, onostranoj sili. I sama reč religija vodi poreklo od latinske reči “religare” što znači ponovo svezati, prepovezati. Dakle, religija je oblik društvene svesti u kome se prirodne i društvene sile prikazuju kao natprirodne, nezavisne od čoveka, prirode i istorije. Svaka religija podrazumeva više ili manje jednostavno učenje koje se odnosi na suštinu, svrhu i poreklo svega postojećeg. Takođe, svaka religija podrazumeva određene oblike verskih zajednica, kao i određene obrede, ritualne radnje koje se obavljaju na posvećenim mestima, odnosno u određenim institucijama (crkve, džamije, sinagoge, hramovi...).

„Sve religije priznaju bitije Božije. Sve priznaju Boga kao prvouzročnika svega što postoji. Sve priznaju realnu vezu božanske sile sa čovjekom. Sve priznaju da Bog zahtijeva ispunjavanje moralnog zakona, sve priznaju, osim materijalnog, i nevidljivi svijet; sve priznaju zagrobni život.“

– Valentin Svencicki, O Bogu


Postoje tri osnovne grupe teorija religije. Prema prvoj, religija je izum jedne (obično vladajuće odnosno privilegovane) grupe ljudi kao sredstvo zaštite privilegija iste te grupe ljudi. Prema drugoj grupi teorija, religija je trajna egzistencijalna karakteristika ljudskog bića. Najzad, prema trećoj grupi teorija, religija je samo ljudska sklonost ka sujeverju proizašla iz nedovoljnog poznavanja prave prirode stvari.

Prvi oblici religije javljaju se još u prvobitnoj ljudskoj zajednici kao posledica čovekovog uviđanja da se mnoge stvari u prirodi dešavju i bez njegove volje i da on na te pojave ne može da utiče niti da ih kontroliše ma koliko se trudio. Takve pojave su na primer suše, poplave, munje, gromovi i slično. Tako je čovek došao na ideju o postojanju viših sila. Tako su u čovekovom umu nastali prvi oblici “bogova” koji su simbolizovali jedinstvene moći koje suvereno vladaju čovekovim postojanjem. Čovek je nastojao da ove više sile umilostivi molitvama i žrtvovanjem.

Postoje dve vrste religija , politeističke religije i monoteističke religije. Za politeističke religije (grčki: poli - više, mnogo i theos - bog) karakteristično je verovanje u više bogova, različita božanstva koja vladaju različitim sektorima prirode i ljudskog delovanja. Politeizam je karakterističan za stare, prirodne, paganske religije. Politeističke religije su više ritualne, obredne nego teorijske. Politeističke religije uglavnom ne teže širenju za razliku od monoteističkih. Najznačajnije stare religije su bile politeističke (egipatska, starogrčka, rimska, odinizam...). Gotovo svi narodi na tlu Evrope su pre primanja hrišćanstva ispovedali razne paganske, prirodne, politeističke religije. Iako su politeističke religije po nastanku starije od monoteističkih, danas su gotovo iščezle (izuzetak su hinduizam i plemenske religije).

Za monoteističke religije (grčki: monos - jedan i theos - bog) je karakteristično obožavanje jednog boga, i to je osnovna razlika u odnosu na politeističke religije. Druga bitna razlika između politeističkih i monoteističkih religija je u tome što su politeističke religije mahom narodne religije, dok su monoteističke religije nadnacionalne i univerzalne (izuzetak je jevrejska religija) i u načelu se ne ograničavaju na jedan klan, pleme, narod ili državu. Monteističke religije nastajle su u periodu od šestog veka pre nove ere do sedmog veka nove ere.

U svim monoteističkim religijama mogu se naći izvesne zajedničke karakteristike. Prva zajednička karakteristika je već spomenuti univerzalni, nadnacionalni karakter. Druga - sve monoteističke religije su otkrivene, a to znači da su ih osnovali i utemeljili proroci - religijski i moralni reformatori kojima se, svakom ponaosob, otkrio, u duhu prikazao, bog. Treća zajednička karakteristika - sve monoteističke religije su soterološke (grčki: soter - spasilac) što znači da je prorok u isto vreme i spasilac, izbavitelj naroda. Četvrta zajednička karakteristika je protivčulno, asketsko i aseksualno stanovište koje zauzimaju sve monoteističke religije, stavljajući duhovno iznad materijalnog i telesnog, čak proglašavajući nagone i strasti zlim. Upravo ovu stranu religije oštro su kritikovali mnogi filozofi i naučnici, među kojima su najpoznatiji Zigmund Frojd i Fridrih Niče. Najzad, sve monoteističke religije su eshatološke (grčki eshaton - ono krajnje) što znači da prema ovim religijama postoji kraj sveta.

Monoteističke religije su hrišćanstvo, judaizam, islam, a dualistička religija je zoroastrizam.


Razni religijski simboli:



Spisak religija:

* Avramske religije
* Darmičke religije
* Otkrivene religije
* Domorodačke religije
* Neopaganske religije
* Neotkrivene religije
* Religije Leve ruke
* Sinkretističke religije
* Enteogene religije
* Novi religiozni pokreti
* Religije parodije
* Izmišljene religije

* Oblici religije ili alternativna verovanja

* Nadreligijski pokreti

o Ezoterija
o Misticizam
o Magija
o Ritualizam
o Ekumenizam

[zoricab]

Drago mi je da si započeo ovu temu. Evo imog doprinosa:

Hrišćanstvo je monoteistička religija stara dve hiljade godina, po kojoj se i računa vreme naše ere. Začeto je u zemlji Izrailja i zasnovalo se na Bibliji (Starom Zavetu) na koju se nadovezao Novi Zavet (Jevanđelja o životu i učenju Isusa Hrista o dolasku Carstva Božijeg). Hrišćani su, dakle, oni koji veruju u Isusa Hrista, kao Božijeg poslanika i slede ga, kroz svoje zajednice koje se zovu crkva. Hrišćanstvo je najbrojnija svetska religija sa oko milijardu pripadnika u skoro svim delovima sveta. U prvih hiljadu godina Hrišćanstvo je imalo jedinstvenu istoriju, a onda se ona razvijala u tri glavna ogranka: rimokatolicizam, pravoslavlje i protestantizam, odnosno u tri istoimene konfesije. Pravoslavlje je ostalo dosledno ortodoksnom učenju. Rimokatolicizam je stekao religiozne redove (jezuite, franjevce, dominikance i benediktance). Protestantizam je pak stekao na desetine podgrupa i novih crkava.

Islam religija koja potiče od učenja islamskog proroka Muhameda iz VII veka n.e. Zasniva se na veri u jednog Boga- Alaha, predodređenost ljudske sudbine, nagradu za dobra dela i kaznu za loša , sudnji dan i vaskrsenje mrtvih. Sveta knjiga muslimana je Kuran, i sastoji se iz 114 poglavlja (sura).U svetu ima 1.8 milijarde muslimana, što čini islam drugom najvećom religijom posle hrišćanstva. Osnovne obaveze svakog muslimana su vera u Alaha kao boga i Muhameda kao njegovog poslanika, molitva pet puta dnevno, post u mesecu ramazanu, davanje milostinje i hodočašće u Meku tj.Hadžiluk bar jednom u životu. Gotovo svi muslimani pripadaju jednoj od dve glavne islamske struje: sunitima (85%) ili šitima(15%). Islam je preovlađujuća religija na Srednjem istoku kao i državama Afrike i Azije.

Judaizam propoveda veru u jednog, bestelesnog i samo duhovnog boga, oca svih ljudi. Ovaj bog predstavlja sveukupnost moralnih savršenstava i od ljudi zahteva ljubav i pravednost. Ime ovog boga je Jahve (ili Jehova). Jevrejska religioznost ispoljava se u poslušnosti prema „božanskom zakonu“. Ovaj zakon sadržan je u Starom zavetu, odnosno u hebrejskoj Bibliji. Pored Tore za verski život Jevreja posebno je važan Talmud (hebrejski: učenje). Talmud je velika jevrejska zbirka posle-biblijskih tumačenja Starog zaveta, obrednih pravila, pravnih propisa, priča i izreka. Sastoji se iz dva dela: Mišina (tekst učenja) i Gemara (objašnjenje učenja). Osnivač jevrejske religije je Mojsije oko 1225 god.p.n.e. i on zauzima prvo mesto među osnivačima religija. Sinagoga je zgrada u kojoj se obavljaju verske aktivnosti u judaizmu, a Rabin (hebrejski: moj učitelj) je jevrejski sveštenik.

Hinduizam Jedna od najstarijih i najrazrađenijih svetskih duhovnih tradicija i ovu religiju danas ispoveda više od četiri petine stanovništva Indijskog potkontinenta. Zapad je dugo pogrešno razumevao njegove mnogobrojne nivoe i složenost, počev od mističnog brahmanizma drevnih spisa i bogova i boginja seoskih kultova, do strogosti jogina i učenja gurua. Nepostojanje jedne središnje figure, kao ni jedine, glavne knjige svetih spisa, omogućavaju mu da se prilagodi potrebama višeslojnog društva u svetu brzih promena. U mnoštvu savremenih reformatora hinduizma najčuveniji je Mohandas Gandi.

Konfučijanizam Osnovan pre 2.500 godina u Kini, konfučijanizam je predstavljao sistem etičkog ponašanja i društvene odgovornosti, a razvio se u jednu od velikih duhovnih tradicija Istoka. Kao takav, odigrao je veoma važnu ulogu u razvoju kineske civilizacije tokom vekova. Takodje je imao i značajan uticaj na druge azijske kulture, uključujući kulture Vijetnama, Koreje i Japana.

Taoizam je jedna od velikih religioznih tradicija nastalih u Kini. Za razliku od velikih zapadnjačkih religija, taoizam nema jednog boga ni proroka osnivača. Jedno od glavnih verovanja taoizma je da svaka osoba treba da sledi sopstveni put ka Tao-u, ili „životnom putu”. Univerzalan, a ipak veoma lične prirode, taoizam je imao značajnog uticaja na duhovni život mnogih kultura, kako u Aziji, tako i širom sveta. Za neke ljude, taoizam je predstavljao bekstvo od drugih komplikovanijih religija.

Šinto, religija nastala još u praistoriji, objašnjava šta to znači biti Japanac. Mnogo manje formalna religija, a više duboki izraz načina života, šinto religija, sa svojim ritualima, tradicijama i vrednostima umnogome je oblikovala japansku kulturu. Za razliku od drugih velikih svetskih religija, šinto religija nema svog osnivača niti neku centralnu figuru, koncept velike sile i neku određenu svetu knjigu. Umesto toga, od ljudi se očekuje da žive u skladu sa voljom kamija ili duhova, koji se nalaze svuda u prirodi. Pravilo je da se ljudi ne priključuju šinto religiji na neki formalni način, oni se rađaju okruženi njom i s njom odrastaju.

Budizam - Jedna od najvećih svetskih religija današnjice, razvio se iz života i misli Sidarthe Gautame, kasnije nazvanog Buda, koji je živeo u Indiji pre oko 2.500 godina. Ističući univezalnost patnje u neprekidnom nizu ponovnih rođenja na „točku života”, budizam celom čovečanstvu nudi oslobađenje od patnje prevazilaženjem želje i dostizanjem nirvane, prosvetljenja.

Sikizam, najmlađa od velikih religija sveta, nastala je pre otprilike petsto godina u severnoj Indiji. Siki, sledbenici mistika Nanaka koji je živeo u šesnaestom veku, veruju da, za razliku od Boga u hrišćanstvu, judaizmu ili islamu, Vrhunska Stvarnost u osnovi sikizma ne predstavlja u tolikoj meri biće koliko bezobličnu silu koja se nalazi iznad svega i istovremeno u svemu. Sikizam, po mnogo čemu, predstavlja religiju našeg doba. Njegovi sledbenici odbacuju podele na društvene klase i rase i naglašavaju važnost služenja zajednici i porodici.

[Spring]

Hvala na lijepim tekstovima. Osobno, slažem se s tim, da je religija trajna egzistencijalna karakteristika ljudskog bića.

[zoricab]

[Schnuffel]

pitam se gde sam ja tu?
izgleda svud po malo
po vaspitanju pravoslavna hrišćanka, a po ubeđenju...budista, hrišćanin ... ma ne znam...vanzemaljac

[zoricab]

pitam se gde sam ja tu?
izgleda svud po malo
po vaspitanju pravoslavna hrišćanka, a po ubeđenju...budista, hrišćanin ... ma ne znam...vanzemaljac

Važno je da si sa nama! A mi svi verujemo u LJUBAV!!!

[Zockey]

Važno je da si sa nama! A mi svi verujemo u LJUBAV!!!

[Spring]

Važno je da si sa nama! A mi svi verujemo u LJUBAV!!!

[lopea]

Evo da nešto kažem... recimo uvjek se spominju te tri monteističke religije tj. vjerovanje u jednoga Boga...Nešto sam čitao o Hare Krišni isto vjeruju u jednog Boga tj. Krišnu kako oni kažu Apsolut... Sai Baba isto kaže da je jedan Bog tj. da smo svi mi dio Boga kako on kaže postoji jednota... samo je svjest ta koja razdvaja...

[Schnuffel]

religija je kočnica slobodne misli - ne verujte nego znajte, otvorite svoj um i prihvatite da vas vode oni koji bdiju nad vama, prepustite se nesebičnoj ljubavi i uživajte

[zoricab]

[Spring]

Wow, ovo je jaaako lijepa slika!

[Spring]

religija je kočnica slobodne misli - ne verujte nego znajte, otvorite svoj um i prihvatite da vas vode oni koji bdiju nad vama, prepustite se nesebičnoj ljubavi i uživajte

Pitam se, na koju religiju misliš. Ako misliš na religiju kao na skup dogma i tradicija, koje su izgubile svoj smisao, ili instituciju, gdje nitko ne živi u skladu sa principima, o kojima se priča - onda se u potpunosti slažem s tobom.

Ali ako uzmeš istinsku religiju - koja je egzistencijalna karakteristika svakog živog biča, kojoj je cilj nesebično služenje Gospodina i njegovih djelića, koja je ljubav povezana sa pravim znanjem o duši i Bogu, u kojoj guru ne samo priča, nego i živi u skladu s tim što priča - takvu religiju ne bi nazvala kočnicom slobodne misli. Takva religija je spas za čovječanstvo.

[zoricab]

[zoricab]

Wow, ovo je jaaako lijepa slika!